« 1 bustula » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 793b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BUSTULA1
1. BUSTULA, Conspicilla, duo circuli vitrei, Bi-cycli, Gall. Besycles, quibus
utuntur ad juvandam aciem oculorum. Epist. Johan. Abb. apud Marten. Anecdot. tom. 1. col.
516 :
Statim ut litterarum vestrarum bajulum vidi, Bustulam arripiens, non solum avide legi et relegi, verum etiam a scribendo manum retinere non potui.
P. , 1766.
◊ Bustulam hic
intellige Arculam, in qua repositæ erant literæ, de quibus sermo est.