« »
 
[]« Cabanacum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 006b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CABANACUM
CABANACUM, Stabulum equorum, Gall. Ecurie, Cabanne quibusdam in locis. Acta MSS. Inquisit. Carcass. ann. 1308. fol. 39. r° :
Guillelmus frater suus quadam nocte.... tradidit sibi mulum seu mulam,..... quod animal..... duceret ad Cabanacum, et quod ligaret eum et daret ad comedendum ei.
Lit. remiss. ann. 1462. in Reg. 198. Chartoph. reg. ch. 332 :
Une estable de chevaulx, appellée par le languaige du païs Cabanne.
Ubi de comitatu Asteraci.