![[]](img/image.png)
«
Cacuere » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 013a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/CACUERE
CACUERE,
παραϰαλῆσαι,
Advocare, in Supplemento
Antiquarii.
P. Carpentier, 1766.
◊ Vulc. leg. suspicatur
Coacuere vel
Calare. Vide
Cacare.