CALABRA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Calabra » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 019a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CALABRA

CALABRA. S. Columbanus Epist. 4 :

Vigilate, quia mare procellosum est, et flagris exasperatur feralibus, quia non a sola minax unda, quæ etiam permota pontum semper cautis spumosis concavæ vorticibus, hyperbolice licet de longe turgescens extollitur, et ante se Calabra sulcatis octo millibus trudit, etc.

Apud Festum de verbis veteribus Calabra dicitur

Curia ubi tantum ratio sacrorum gerebatur.

Verum hic fortean est pro salebra.

P. Carpentier, 1766.

◊ Nostris Calabre, Machina bellica expugnatoria, si fides Anonymo, qui circa medium sæculi xiv de hæresi Albigensium scripsit, apud D. Vaissete tom. 3. Hist. Occit. Verum corruptam vocem suspicor a Carabaga, quæ idem sonat. Vide in hac voce. Vide Raynouardi Glossar. hac voce vol. 1. pag. 287.