« »
 
[]« Caldararius » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 027a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CALDARARIUS
CALDARARIUS, ex Ital. Caldaraio ; nostris, Chaudronnier, Ærarius faber. Anonymus de Rebus gestis Friderici II. Imp. pag. 867. de Manfredo :
Et dum vix credere posset narrationem rumoris ejusmodi, qui ex continua sollicitudine nuntii, vel Caldararii malleus, qui ictum ad cudendum socii non expectat, denuo statim perstrepebat auditum, etc.
Hist. Dalphin. tom. 2. pag. 277 :
Primo solvit Andreæ juveni Caldarario pro certis vasis hereis factis ad opus pauperum unc. ii. taren. xii.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Calderarius, Eadem significatione, Ital. etiam Calderaro, Hisp. Calderero. Vita S. Françæ Abb. tom. 3. SS. Aprilis pag. 393 :
Polzagallo Calderario Placentiæ, facienti casam unam pro fundenda manibus aqua, etc.
P. Carpentier, 1766.
Stat. Placent. lib. 6. fol. 83. r°. :
Item provisum est quod Calderarii et alii facientes lebetes, seu aliquos vassellos de ramo, etc.
Vide mox Caldarifex et Calderius.