CALLEGA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Callega » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 032c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CALLEGA

CALLEGA, Collecta, exactio tributorum et etiam cœtus, ut videtur, ubi de ejusmodi collectis agitur. Ogerius Panis lib. 4. Ann. Genuens. ad ann. 1214 :

Callega denariorum quatuor per libram collectæ maris fuit summa librarum 38050.

Et infra :

Introitus Tyri, scribania Septæ et Buzeæ, quæ possint vendi in publica Callega usque ad annos duos tantum et non plus.

Jacobus Auria lib. 10. eorumd. Annal. ad ann. 1293 :

Colligebantur etiam a navigantibus et redeuntibus denarii iv. per ballam, qui in dicto anno fuerunt venditi pro uno anno tantum in publica Callega libr. xlix. millibus et plus. Reditus etiam communis et pedagia et aliæ Callegæ venditæ fuerunt in publica Callega, dictis denariis iv. computatis, lib. cx. millibus, sine in eo quod per commune Januæ singulis annis percipitur de venditione salis, quod est librarum xxx. millium et plus.

P. Carpentier, 1766.

◊ Auctio, ni fallor, sic fortasse dicta quod in calle seu via publica fit. Stat. Genuens. lib. 4. cap. 22 :

De re vendita in Callega vel auctoritate magistratus. Si res mobilis vendita fuerit in publica Callega, etc.

Pluries ibi. Vide supra Calega.