« »
 
[]« Callomelinus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 033b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CALLOMELINUS
CALLOMELINUS, f. Flavus splendens, rutilus, a Græco ϰαλός et μελίνη, Panicum, a μέλι, Mel. Vales. in lib. 6. Hist. Evagrii cap. 21. pag. 127. ex vetere Charta donationis Ecclesiæ Cornutianensis :
Vela linea paragaudata Persica clavatura Callomelina prasina duo, etc.