« »
 
[]« Calmus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 034a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CALMUS
CALMUS, Dumetum, ager etiam ipse vepribus et dumetis horridus. Charta W. Marmerel milit. ann. 1226. ex Tabul. Fossat. :
Concessi insuper eis furniliam Calmorum terræ meæ, qui non erunt in prohibitione.
Alia ann. 1258. in Reg. 31. Chartoph. reg. fol. 100. v°. col. 2 :
Duas quadrigatas Calmorum qualibet hebdomada [] in foresta de Pauca curia per usuarium percipere consueverant.
Vide supra Calma 1. Qua notione intelligenda quoque est vox Calmis.