« »
 
[]« Cambo » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 043a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CAMBO
CAMBO, Modus agri, Campus. Vide Cambile. Adel. Tabularium Brivatense Ch. 239 :
Dederunt... de cultura de villa Cambones duos, qui habent fines de uno latere, etc.
Supra, Campi duo dicuntur. Tabularium Prioratus de Paredo fol. 59 :
Dedit Domino in hoc loco in villa Angleduris terram arabilem, quam rustici Cambonem vocant, residetque ipsa terra juxta fluvium Ligeris, etc.
Fol. 61 :
Et in alio loco Cambonem unum dedit, qui terminatur de una parte terra S. Vincentii, [] de alia Liger fluvius, etc.
Fol. 63 :
Et medietatem de Cambone, qui residet non longe a fluvio, qui vocatur Burbentius, terminatur de tribus partibus S. Salvatoris, de quarta, via publica.
Fol. 25 :
Terram, quam vocant Cambone, cum terra subjacente ; etc.
Fol. 26 :
Item in alio loco 1. curtillum, in quo Jothaldus manebat. Et in alio loco Cambonem unum juxta fluvium Borbontiæ, etc.
Tabularium Conchense in Ruthenis Ch. 64 :
Et ultra hos fines Cambonem de Pontvilares, etc.
Rustici Dumbenses Cambonem appellant quemlibet campum fertilem et aquis opportunis irriguum, sive ager cultus sit, sive pratum. Huic notioni conveniunt optime loca citata. Gallis Cham-bon, vel Bon Champ. Bonus campus. Vide Pertz. not. 35. ad Fiscor. describend. Formulas. vol. Leg. 1. pag. 178.
Cambonium, Eadem notione, occurrit passim in Tabular. Abbatiæ Dalonensis in Lemovicibus fol. 2. 5. 19. etc. Interdum Cambo scribitur.