« »
 
[]« 1 camerula » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 051b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CAMERULA1
1. CAMERULA, Parva camera, cellula ad colloquendum, Gall. Parloir. Capitulum generale Cisterc. ann. 1429. apud Marten. tom. 4. Anecd. col. 1578 :
Quamplures monachos et moniales Ordinis nostri suæ salutis immemores, in Camerulis commessationes extraordinarias cum sæcularibus et aliis personis habere ad libitum, horis quibus prandere et cœnare in Conventu consuetum est et hactenus observatum, in dictis Camerulis edunt et bibunt.
Occurrit etiam in Statutis Monasterii S. Claudii pag. 37. Fantoni Hist. Avenion. pag. 177 :
In quo solaris est coquinula cum Camerula.