« »
 
[]« Campiparticeps » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 066c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CAMPIPARTICEPS
CAMPIPARTICEPS, vel Cambiparticeps, et ad Campipartem capere dicitur per metaphoram, in re forensi, judex sordibus corruptus, qui quotam partem litis a litigatore, sive reo, accipit vel qui lites alienas suis sumptibus promovet, ut pactam rei, seu campi evicti, quotam lucretur, quasi campum cum alio partiatur. Prima Statuta Roberti I. Regis Scotiæ cap. 22. § 2 :
Nec terram seu aliquam rem aliam capiat ad Champarte, ad defendendum, differendum, seu prolongandum jus alterius extra formam juris.
Statutum de Conspirationibus ann. 33. Edward. III :
Cambiparticipes sunt, qui per se, vel per alios, placita movent, vel moveri faciunt, et ea suis sumptibus prosequuntur, ad Campipartem, vel pro parte lucri habendam.
Ubi Spelmannus observat in veteri Codice legi Campiparticipes, sed aliam lectionem passim recipi. Vide Statutum primum Westmonasteriense cap. 25. Statut. 2. Westmon. cap. 49. et Articulos super Chartas editos ann. 28. Edw. I. cap. 11. Abbreviat. Placitor. sub Edw. I. pag. 245. ap. Eborac. rotul. 54. Vide Cambipartia.