« 2 canalis » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 071b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CANALIS2
2. CANALIS, Cavum, Gall. Trou, creux. Guido de Vigev. MS. de Modo expugnandi T. S.
cap. 6 :
Et super ipsis duabus perticis sive trabibus fiant duæ Canales in duobus orlis firmatis super ipsis duabus perticis.
P. , 1766.
Canalis Infirmitas, Morbi genus a medicis Tenesmus dictum, Continua cupiditas egerendi
excrementa, cum interim nihil præter materiam cruentam et mucosam egeratur, ut observant
docti Editores. Acta beati Amadei tom. 2. Aug. pag. 588. col. 1 : Dum... infirmaretur quadam infirmitate, quam vulgus appellat infirmitatem Canalis, medici autem eam appellant infirmitatem tenasmorum quodammodo incurabilem, a qua paucissimi, ut dicitur, curantur et liberantur.