« »
 
[]« Canceuli » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 081c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CANCEULI
CANCEULI, f. pro Cancelli, Species retium ad capiendas feras. Sire Raul de Gestis Friderici I. Imp. apud Murator. tom. 6. col. 1190 :
Imperator vero mense Novembri proximo ivit ultra montes, et Marquardum omnibus Longobardis præposuit, qui omnibus Mediolanensibus tam civibus quamque et rusticis venationem inturbavit ; id est, ut nemo venaretur cum cane, aut neque pedaicam vel Canceulos poneret, neque fossam facerent.