« Cancillus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 081c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CANCILLUS
CANCILLUS, Vasis genus, certa vini, alteriusve liquoris mensura. Transactio inter Abbatem et
Monachos Crassenses ann. 1351. ex libro viridi fol. 53 :
Tenetur dare et consuevit dictus D. Abbas singulis hospitantibus dictorum Monachorum die qua veniunt de extra Monasterium, unam libram panis conventualem de frumento antiqui ponderis, et unum Cancillum boni vini, in quo sit tertia pars aquæ, videlicet unum Cancillum Presbyteri, quæ sunt duæ partes Cancilli monachalis, et isto casu datur purum.Ibidem :
Tres Cancillos vini.Pro Cancellus semel habetur Cantillus.
P. , 1766.
◊ Legendum esse
Caucillus jam monitum est ad vocem Caucellus in Caucus
2.