« Candelottus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 084a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CANDELOTTUS
CANDELOTTUS, Cereus, Candela. Acta SS. Junii tom. 3. pag. 936. ubi de B.
Michelina :
Accedere debeant Notarii... cum eorum pallio novo et Candellotis.
P. , 1766.
◊ Ab Ital.
Candelotto, Fax, candela curta et grossa, Gall. Flambeau, torche. Funus
Joan. Galeaz apud Murator. tom. 16. Script. Ital. col. 1036 : Homines equestres ab utraque parte, cum uno Candelotto in manibus pro quolibet ipsorum accenso.