« »
 
[]« Candelottus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 084a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CANDELOTTUS
CANDELOTTUS, Cereus, Candela. [] Acta SS. Junii tom. 3. pag. 936. ubi de B. Michelina :
Accedere debeant Notarii... cum eorum pallio novo et Candellotis.
P. Carpentier, 1766.
Ab Ital. Candelotto, Fax, candela curta et grossa, Gall. Flambeau, torche. Funus Joan. Galeaz apud Murator. tom. 16. Script. Ital. col. 1036 :
Homines equestres ab utraque parte, cum uno Candelotto in manibus pro quolibet ipsorum accenso.