« »
 
[]« Cannare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 091c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CANNARE2
CANNARE, Mensura agraria, quæ Canna vocabatur, metiri. Gloss. Cæsar. Heisterbac. in Reg. Prum. tom. 1. Hist. Trevir. Joan. Nic. ab Hontheim pag. 678. col. 1 :
In Fagit mansum j. et illas terras, quas Cannavit Tungo cum Johanne.
Ch. ann. 1383. ex Tabul. Massil. :
Item fuerunt Cannata paramuri portalis portæ Gallicæ,... ad rationem cujuslibet cannæ cadratæ, etc.
Nostris Toise quarrée. Vide Canna 1. et 2.