« Cantamen » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 101b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CANTAMENCANTAMEN, Canticum. Agno Cantamen modulando perenniter, amen, in Actis SS. Junii
tom. 5. pag. 212. Apuleius et Propertius Cantamen dixere pro Incantamento ;
quod incantamenta plerumque
fiebant magico cantu. Cantamenta et Cantatellas habet Vergil. Grammat.
ap. Maium, Classicor. Auctor. vol. 5. pag. 112.
fiebant magico cantu. Cantamenta et Cantatellas habet Vergil. Grammat.
ap. Maium, Classicor. Auctor. vol. 5. pag. 112.
