« »
 
[]« Cantillare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 105b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CANTILLARE
CANTILLARE, Cantare, cantire, Ital. []Cantilenare. Mirac. S. Ludov. episc. Tolos. tom. 3. Aug. pag. 820. col. 1 :
Marinetus ab Aquis, rationis orbatus usu, noctu, interdiu Cantillabat.