« »
 
[]« Capellita » (par L. Favre, 1883–1887), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 123c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CAPELLITA
CAPELLITA, Capelleta, ut supra Capelletus, parva capa, qua caput tegitur, Italis Cappelletto, Gall. Chapelet. Stat. Bonon. ann. 1250-67. tom. I. pag. 490 :
Item dicimus quod quelibet terra districtus bon. et omnes homines habeant suam armaturam et suam insignam, scilicet scutum et Capellitam ;
et alibi tom. ii. pag. 98 :
Si vero iret vel traheret cum scuto vel spata aut Capellita
(Capeletta codd. 59. 60.) Fr.