« Capolata » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 143a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CAPOLATA
CAPOLATA. Charta ann. 1142. apud Stephanum Baluzium in Notis ad Concilia Narbon. :
Item 5. millia teules. Item 3. Capolatas de petra, quas habuerunt homines de Villanova.
P. , 1766.
◊ An petrarum onus, vel
tantum petræ, quantum uno die homo capulare seu scindere potest ? Aliud vero sonat,
Onus nimirum quod capiti imponitur, inter Jura vicecom. Narbon. an. circ. 1260. inter
Probat. tom. 3. Hist. Occit. col. 546 : Habet ab omnibus hominibus...... portantibus ligna cum suis animalibus Narbonam, ratione intradæ, de quolibet animali unam saumatam lignorum, et de Capolata duos faros hominum semel in anno de animalibus.Vide infra Cappare.