« Carabus » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 157b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CARABUS
CARABUS, Cymbula, Gall. Canot.
Papias :
Carabus, navicula discurrens in pado.Idem :
Lintres, naviculæ, vel Carabi brevissimi.Isidor. in Gloss. :
Carabus, parva scapha ex vimine et corio.Eumdem Isidor. vide lib. 19. Orig. cap. 1. Gloss. Ælfrici Saxonicum :
Carabus, scipincel, id est, navicula. Ugutio :
Caraphus, parva scapha ex vimine facta, et corio crudo contexta.
Carabus, Chalon, in Glossar. Gall. Lat. ex Cod. reg. 7684. Florent. Wigorn. ann. 892 :
Occulte de Hibernia fugerunt, Carabumque, qui duobus tantum coriis et dimidio factus erat, intraverunt.Gregor. Magn. lib. 4. Dial. cap. 57 :
Post navem Carabum regebat, etc.Fulcherius Carnot. lib. 3. Hist. Hierosol. lib. 3. cap. 13 :
Classis eorum 120. navium fuit, exceptis carinis et Carabis.Hist. Hierosol. ann. 1123 :
Carabos insuper quamplurimos et naves onerarias.Joann. Brompton. :
Carabum, qui ex duobus coriis et dimidio conficitur, intrantes, sine velo et ornamentis post 7. dies in Cornubia applicuerunt.Acta S. Thyrsi cap. 6. num. 32 :
Et in Carabo ponens, jussit eum duci in medium maris.Vita S. Maioli inter Acta SS. Benedict. sæc. 5. pag. 808 :
Ad quos periti nautæ currentes cum Carabis, omnes traxerunt ex voragine fluminis.Occurrit apud Saxon. Grammat. lib. 2. Florent. Wigorn. pag. 595. Will. Briton. lib. 9. pag. 208. in Hist. Obsid. Jadrens. lib. 1. cap. 3. lib. 2. cap. 7. in Vita S. Ysarni Abb. inter Acta SS. Bened. sec. 6. part. 1. pag. 817. etc. Κάραϐος, Scriptorib. Græcis passim. Lexic. Græc. MS. Reg. Cod. 2062 :
Τορθμίς, ϰάραϐος, ἀϰάτιον.Etymol. : Ἅϰατος, ϰάραϐος. Chron. Alexandr. pag. 874 :
Ἐλθὼν μετά ϰαράϐου εἰς τὸν Ιουλιανοῦ λιμένα.Nicetas in Manuele lib. 2. n. 4 :
Κατάρτια μεγάλων ϰαραϐίων συνηρμόζοντο. Κάραϐοι ϰαστελλάτοι,in Epist. Constantini Imp. ante Act. 1. sextæ Synodi. Ab hac voce Caravellas hodiernas quidam non insulse deducunt. Hist. Apollonii Tyrii :
Alibi :Εἰς σὲ ϰαράϐην ἔϐαλε, ϰαὶ φόρτωσε με τρόμον.
Vide Constant. de Administ. Imp. cap. 51. Anonymum Combefisian. in eod. Constantino n. 29. in Romano Jun. n. 7. Laon. lib. 9. Diploma Andronici apud Phranzem, Joann. Moschum cap. 76. Passionem S. Basilei Episcopi, etc. Glossar. med. Græcit. radice Κάραϐος col. 589. Jal. Archæol. naval. vol. 1. pag. 464. et vol. 2. pag. 227.Καὶ τὸ ϰαράϐη ἐϐούλησε, ϰαὶ οἱ ναυταῖςἐπηνηγήϰα.