« Carentiæ annus » (par L. , 1840–1850), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 167c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CARENTIAE
CARENTIÆ Annus respectu successoris dicebatur annus ab obitu alicujus canonici, cujus fructus
retinebantur ad utilitatem heredum decessoris vel ecclesiæ. Confer Annus Gratiæ in
Annus, et vide Würdtwein. Nov. Subsid. Dipl. vol. 2. pag. 159. 161. 162. vol. 4.
pag. 172. 184.