« »
 
[]« 2 caristia » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 171a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CARISTIA2
2. CARISTIA, Annonæ caritas, Hispanis et Italis, Carestia : Gallis, Cherté, Occitanis Carestio. Gloss. Lat. Gall. Caricia, Chierté. Legendum Caristia. Bernardus Silvester de gubernatione rei familiaris :
Si abundas blado, non dilige Caristiam, quia diligens Caristiam cupit esse pauperum homicida.
Utuntur Jacobus de Vitriaco cap. 8. Rodericus Tolet. in Hist. Arab. pag. 37. Chronicon Aulæ Reg. cap. 11. Tho. a Kempis in Chron. Montis S. Agnetis cap. 24. Levoldus in Chron. Marcano pag. 26. Matth. Paris pag. 461. Historia Episc. Bremens. pag. 114. Vita Caroli Abb. Villariensis n. 15. Petrus de Vineis lib. 1. Ep. 18. lib. 3. Ep. 23. Matth. Westmonast. pag. 257. Radulphus in Vita S. Richardi Episc. Cicestrensis num. 34. et alii passim. Vide Caresta.