« »
 
[]« Caritaterius » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 173b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CARITATERIUS
CARITATERIUS, Qui Caritates seu bona alicujus ecclesiæ curat et collecta servat. Constit. capitul. eccl. Barcin. ann. 1423. rubr. 7. ex Cod. reg 4332 :
Caritaterius sine contradictione cusjusquam die qualibet recipiat de præbenda illius canonici noviter recepti xij. denarios, et de tribus præbendis dom. episcopi tres solidos ; et hoc fiat tamdiu donech sit satisfactum eisdem anniversariis de xxvij. lib. monetæ Barchinonensis pro annata prædecessoris canonici immediate defuncti.
Rubr. 10. Procurator caritatis idem nuncupatur. Vide supra Caritaderius et Caritatis domus post Caritas 13.