« Carnaliter » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 176c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CARNALITER
CARNALITER, Secundum carnem. Carnaliter nati, in Epistola Martini V. Papæ ad
Uladislaum Poloniæ Regem apud Ludewig. Reliq. MSS. tom. 5. pag. 409. Generare
Carnaliter, in Diario Belli Hussitici apud eumd. Ludewig. tom. 6. pag. 207.
Carnaliter editus dicitur Dei Filius ab Aratore in cap. 2. Act. Apostolor.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Carnaliter, Juxta litteram et non juxta litteræ sensum, in Epistola Evantii Archidiac.
Concil. Hisp. tom. 3. pag. 87. et 88.les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Carnaliter, Amice, benevole, ut videtur, si tamen vera lectio est. Petri Patriarchæ Jerosol.
Ord. Prædicat. Additiones MSS. ad Statuta Augerii II. Episc. Conseran. : Laïcis cujuscumque status aut conditionis existant in virtute sanctæ obedientiæ, sub pœna excommunicationis, districtius inhibemus, ne... ad domos personarum ecclesiasticarum causa prandii, aut cœnæ, seu spolii, accedant, nisi ab eo primitus fuerint ad hoc ipsum sponte et Carnaliter invitati.
P. , 1766.
◊ Charneument, apud
Bestiar. MS. : A chascun qui vit CharneumentSe fait tout mort chertainement.