« »
 
[]« 1 caro » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 180b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CARO1
1. CARO, Carrorum faber, Gall. Charron. Charta Confratriæ Clericorum Pontisaræ ann. 1366 :
Petrus Martel Caro de parochia B. Petri Pontisaræ recognovit se debere Confratriæ Clericorum sex solidos pro domo sua de foro lanæ..... F. Guido Gardianus Fratrum Minorum Pontisaræ testatur in duodecim denariis situatis supra domum Petri Martelli Caronis.
P. Carpentier, 1766.
Occurrit præterea in Ch. ann. 1206. ex Chartul. Latiniac. fol. 127.