« »
 
[]« Caroncæ » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 181a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CARONCAE
CARONCÆ. Concil. Rotomag. ann. 1581 :
Conventus et Processiones indicebantur... ad eleemosynas pauperibus impertiendas, quas a Græca dictione χάριτας, id est gratias, per vocis corruptionem Caroncas vocabant.