« »
 
CARRICARE 1, CARRICARE 2.
[]« 1 carricare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 187c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CARRICARE1
1. CARRICARE, Onerare, quasi carro onus imponere, nostris Charger ; Italis [] Caricare, Scaricare. Glossar. Arabico-Lat. : Carrico, onero. S. Hieronymus part. 2. tract. 2. Epist. 36. et lib. de Scriptoribus Eccles. de Origene :
Majoribus oneribus Carricabat se.
Anonymus Barensis in Chronico ann. 1062 :
Perierunt tres naves quæ pergebant Carricatæ Constantinopoli.
Regula Magistri pag. 50 :
Et dum fuerit unde indigenti detur, super bona acta Carricentur et bene facta.
Ei cap. 59 :
Si Carricati in dorsis suis gravibus oneribus non vadunt.
Eadem notione in Lege Wisigoth. lib. 5. tit. 5. § 2. lib. 8. tit. 4. § 9. in Lege Longobard. lib. 3. tit. 12. § 1. Carol. M. 121. sed ibi carrucare. apud Ruffinum lib. 3. de Vitis Patrum num. 73. Theodericum Monachum de Inventione S. Celsi Episc. Trevir. in Præfat. num. 2. Agobardum lib. de Grandine extremo. Hinc Excarricare, Exonerare, onus deponere, apud Magistrum in Regula cap. 1.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Caricare, in Breviario Historiæ Pisanæ ad ann. 1166. et apud Ogerium Panem Annal. Genuens. lib. 4. ad ann. 1211. Statuta Massil. pag. 364 :
Si postea alius aliquis volet in dicto pariete Caricare, vel imponere trabes, etc.
Et pag. 448 :
Si ille qui navem conduxit eam Caricabit, vel non Caricabit, naulum inde conventum dare teneatur.
Occurrit alibi non semel.
[]« 2 carricare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 188a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CARRICARE2
2. CARRICARE, Carrigare, Carro, seu curru vehere. Charier. Capitula Caroli Calvi tit. 31. Edict. Pist. ann. 864. cap. 29 :
Quidquid eis Carricare præcipitur de opera carroperæ, quando illam facere debent, sine ulla differentia Carricent.
Chronicon Laurishamense ann. 777 :
Viam integram ad Carricandum, sive itinerandum habere debeant.
Statuta Synodalia Odonis Episc. Tullensis ann. 1192. apud Martenium tom. 4. Anecd. col. 1180 :
Et illi qui dederint et vendiderint, quod Carricabunt, etc.
Anonymi Chronicon editum a Raphaele de Beauchamps ann. 1224 :
Unum etiam peroptimum vini dolium ad nos usque Carricari fecit.
Occurrit in Codice MS. Irminonis Abb. Sangerman. fol. 33. v°. col. 1. et alibi.
Carigare. Capitulare de Villis cap. 30 :
Es unde caria in hostem Garigari debent.
Carricaturæ, Carrorum operæ, in Capitul. Caroli Calvi tit. 23. Epist. Episc. ann. 858. cap. 14 :
In Carricaturis et paraveredis contra debitum exigendis.
Præceptum Odonis Regis pro Monasterio S. Vedasti ann. 890. apud Marten. tom. 1. Collect. Ampliss. col. 229 :
Neque paravedos, aut expensas, aut hospitum susceptiones requirat, aut Carricaturas aut ullas in aliqua re exactiones.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Carricatio, Vectio, equitatio. Vita S. Melanei Abb. inter Acta SS. Benedict. sec. 3. part. 3. pag. 419 :
Consuetum autem suæ Carricationis asellum sibi sterni commendat, ut insperati itineris cursum vivacius perficiat.
Carrigatio. Concilium Parisiense VI. lib. 1. can. 50 :
Nec in sancta venerabili die (Dominica) mercatus, placita, et ruralia quæque opera, necnon et quaslibet Carrigationes ullius conditionis homines facere præsumant.
Walterus Episcopus Aurelian. in Capitulis :
Ne mercata diebus Dominicis, aut Carrigationes fieri permittant. Servitia Quadrigandi,
in Charta Odonis Archiepisc. Rotomag. ann. 1266.