« »
 
[]« Carrucator » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 191c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CARRUCATOR
CARRUCATOR, Ductor carrucæ seu carri, Gall. Charretier. Charta Nicolai Abb. Corbeiensis ann. 1158. ex Tabulario ejusdem Abbatiæ :
Dicens esse sui juris, instante tempore Augusti mensis, se positurum in campis nostris secatores segetum, Carrucatores frugum decimarumque in horreo nostro, etc.