« »
 
[]« Castibulum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 210c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CASTIBULUM
CASTIBULUM, Cartibula. Gloss. Isid. : Castibulum, mensa quadrata. In aliis Glossis, habetur Castipulum, sed legendum Cartibulum. Varro lib. 4. de Lingua Lat. :
Altera vinaria mensa erat lapidea, quadrata, oblonga, una columella vocatur Cartibulum.
Atque inde percipimus, quid sit Cartibula, apud S. Audoenum lib. 1. Vitæ S. Eligii c. 11 :
Omnes postremo (pauperes) in ordine faciens mensæ discumbere, ipse panem frangens... postremo his peractis, omnium jam fame refecta, sic ipse aut ante eos stans, aut certe ad cornu Cartibulæ vili sellula utens, valde exiguum atque ex comedentium sumebat fragmine cibum.
In Vocabulario Sussannæi legitur :
Cartibus vel Cartibulus, Mensa lapidea, quadrata, oblonga, una columella suffulta.
Varronis contextus est, sed male descriptus.