1. CAUTIO, Chirographum, quo debitor cavet se pecuniam a creditore accepisse, eamque certo die soluturum spondet, cujus formulam exhibet Marculfus lib. 2. cap. 25. 26. 27. S. Hieronym. in cap. 58. Esaiæ :

Cunctaque nomina, quæ vulgo appellant Cautiones, irrita fieri.

Vide Burgen. Gregor. Turon. lib. 7. cap. 23 :

Armentarius Judæus,... ad exigendas Cautiones, quas ei propter tributa publica Injuriosus ex Vicario, ex Comite vero Eunomius deposuerant, Turonis advenit, etc.

Anastasius in S. Julio PP. 20 :

Et omnia monumenta in Ecclesia per Primicerium Notariorum confecta celebrarentur, sive Cautiones, vel instrumenta aut donationes... Clerici in Ecclesia per Scriniarum sanctæ sedis celebrarent.

Vide JC. et Legem Longob. lib. 2. tit. 21. § 13. Liutpr. 16. (3, 2.)