« »
 
[]« Cavalcator » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 232c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CAVALCATOR
CAVALCATOR, Eques, Gall. Cavalier, Ital. Cavalcatore et Cavalliere. Chronicon Parmense ad ann. 1265. apud Murator. tom. 9. col. 780 :
Et ibi ceperunt cccc. Cavalcatores et m. pedites.
Occurrit rursus ibidem col. 800.