« »
 
[]« Cecropia » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 247b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CECROPIA
CECROPIA. Johan. Diaconus in Vita S. Gregorii M. lib. 2. num. 14 :
Sola deerat interpretandi bilinguis peritia, et facundissima virgo Cecropia, quæ quondam suæ mentis acumina, Varrone cælibatum suum auferente, Latinis tradiderat, imposturarum sibi præstigia, sicut ipse in suis epistolis queritur, vindicabat.
Hic Mabillon. Cecropia, ut verisimile est, pro lingua Græca sumitur ; nam Cecropia arx fuit Athenis.