« 2 cedula » (par L. , 1883–1887), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 248a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CEDULA
2. CEDULA, a lat. barb. Scedula pro Schedula, Perrogatio facta ex scripto
alicui magistratui, vel societati ad aliquid obtinendum. Stat. bonon. ann. 1250-1267. tom.
III. pag. 612 :
Quod nullus ançianus vel consul... mittat carticellas per societates aliquid (proponendo) de facto suo : Item statuimus... quod nullus ançianus vel consul per se vel alium possit vel debeat aliquid proponere inter ançianos... nec mittere Cedulas per societates de facto suo.