« »
 
[]« Cenagiator » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 253c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CENAGIATOR
CENAGIATOR, Cui cura commissa est reficiendorum aggerum atque exclusarum, apud Lobinellum tom. 2. Hist. Britan. col. 266 :
David quoque filius Lumanii, qui erat Cenagiator exclusarum Comitis dedit Deo et S. Nicholao..... fevum suum quod in ipsa exclusa habebat solutum et quietum.
Archivum Majoris Monasterii :
Normannus Cenagiator dedit nobis paragium unum in clusa quæ est in saltu bosci, et recepit pro hoc a domno Burchardo... xxx. solidos. Annuit hoc David magister Cenagiator.