CENTENIONALIS Nummus, in leg. 1. et 2. Cod. Th. Si quis pecun. confl. (9, 23.) quis fuerit, ambigunt doctiores. Quidam enim eumdem cum Centenario aureo fuisse existimant, sic dicto sub Heliogabalo, ut auctor est Lampridius, quod centum aureos sive solidos conficeret, ut Casaubonus, Salmasius, et alii. At Jacobus Gothofredus contendit, probatque Centenionalem ita a centenario diversum, ut Centenarius major pecunia fuerit, Centenionalis, minutula, ut loquitur Valerianus in Epist. ad Aurelianum ; deinde Centenionem dictum, ut Binionem, qui δίνουμμα redditur in Glossis Lat. Gr. et δηνάριον ; proindeque Centenionalem centum æreos seu stipes confecisse. Ut ut sit, Majorinas, seu majores, et Centenionales communes vetitas ostendit lex 1. quæ est Constantii : altera quæ est Arcadii et Honorii, Centenionalem tantum nummum in conversatione publica tractari præcipit, Majoris pecuniæ figuratione submota. Ex qua ult. lege infertur, Centenionalem in eo a Majore differre, quod minutior fuerit, proindeque usui publico commodior : et si utramque prius vetitam par sit credere, Majorinam propter nimium pon dus, Centenionalem propter nimiam sui exiguitatem.