« »
 
[]« 2 cenulentus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 266b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CENULENTUS2
2. CENULENTUS, Cœnosus, lutosus. Charta ann. 947. apud Marcam Hispan. col. 860 :
Clementissimus Dominus cum Cenulentis mundum cerneret erroribus involutum, etc. Cœnulenti pedes,
apud Tertul. de Pallio cap. 4.