« Ceorlus » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 266b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CEORLUS
CEORLUS, Ceorlman, Cirliscus, Saxonibus Rusticus, paganus, villanus, qui
agriculturam exercet, infimæ, sed liberæ tamen conditionis homo. Iis opponuntur
Eorli, id est, Comites, Nobiles. Leges Inæ Regis West-Saxiæ cap. 40. apud
Brompton. :
Si Ceorlus et femina puerum simul habeat, etc.Cap. 42 :
Ceorles Weordyng, id est, rustici curtillum.Cap. 44 :
Ceorli habeant herbagium in communi, etc.Capitula de Weregildis post Concilium Grateleanum ann. 928 :
Ceorles Weregildum est in Mircenorum laga 220. fol.Eadem notione
Ceorlman, Homo Ceorlus, rusticus, in Legibus Æthelstani, apud eumdem Bromptonum.
Cirliscus, in Legibus Inæ cap. 21. 32. 39. et Henrici I. Regis Angl. cap. 82. Vide Grimm. Antiq. Juris German. pag.
282.