« »
 
[]« Ceraculum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 268a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CERACULUM
CERACULUM. Vita S. Aidani Episcopi Fernensis in Hibernia num. 5 :
Sciensque vir Dei causam ipsius, posuit Ceraculum suum super cornu ipsius
(cervi.) Et cap. 7. n. 41 :
Scripsit vir Dei unum psalmum illi puero : et postquam scripsit, vidit ille puer S. Maedhog ascendentem scalam auream inter cœlum et terram, portantem secum Ceraculum pueri.
Quo loco Capgravius habet pueri libellum. Colganus scriptorium quoddam instrumentum interpretatur : alii chlamydem. Quid si sigillum ceræ impressum, vel schedula, ubi cerea sigilli effigies impressa[] est ? Le Roman de Blanchandin MS. :
Blanc fist un brief escrire,
Puis mis le Carreignon en cire.
Infra :
Portez cest brief à vostre dame,
Si que nel monstrois à nul ame,
Jusqu'à tant qu'el ait le Seel.
P. Carpentier, 1766.
Apertius quid sit Ceraculum docet Vita S. Moctei tom. 3. Aug. pag. 743. col. 2 :
Cum in agro ipse (Mocteus) sederet, allato angelus Domini Ceraculo, eum litterarum docuit elementa.
Ubi Tabulas cereas, in quibus veteres solebant characteres formare, intelligit biographus, ut notant docti Editores.