« Ceraptum » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 268b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CERAPTUM
CERAPTUM, Cereaptum, Ceroptata, Panvinio, Candelabrum in formam cornuum effictum ;
aliis, Instrumentum quo cereus accenditur, vel vas in quo cereus accensus ardet, ex
ϰηρός, cera et ἅπτω,
accendo. Gloss. Gr. Lat. ϰηριάπτης, Ceriforus.
Anastasius Bibl. in Leone III. PP :
Fecit... pharum ex argento purissimo cum lucerna et Cerapto suo.Mox :
Fecit pharum ex argento purissimo deaurato miræ pulcritudinis cum lucerna et CereaptoVita S. Nicolai Episcopi :(al. Cerapto)suo, pensantes simul lib. 40.
Ferte vobiscum... et cimilia hæc, simul et duo ex auro Cerapta.
Ceroptatum, Ceraptatum. Leo Ost. lib. 2. Chron. Casin. cap. 103 :
Ceroptata crystallina duo, argentea alia duo.Lib. 3. cap. 31 :
Ceraptata etiam ænea fusilia pulcra... Constantinopoli detulit.Joan. Diaconus in Episcopis Neapolitan. :
De reliquo fecit Ceraptatas quinque.Leo Episcopus Atinensis de Translat. S. Marci Martyr. n. 7 :
Aderant cum thuribus et Ceraptatis, et cum omni apparatu Ecclesiastico.