« »
 
[]« Cerates » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 269a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CERATES
CERATES, Oboli pars media, siliquam habens unam semis ; hunc Latinitas Semibolum vocat. Cerates autem Grece, Latine cornuum interpretatur. Obolus siliquis tribus appenditur, habens Cerates duos, calcos quatuor. Fiebat enim olim ex ære ad instar sagittæ, unde et nomen a Græcis accepit, hoc est, sagitta. Isid. lib. 16. Orig. cap. 24. Glossar. Sangerman. MS. num. 501 : Calcus geminatus Ceratim facit. Papias MS. Bituric. : Cerastes, Mensura duorum calculorum vel unius siliquæ et dimidiæ, et sic scribitur (illustration []) quem Semiobolum dicunt. Perperam Cerastes pro Cerates.