CERTAMEN, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Certamen » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 275c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CERTAMEN

CERTAMEN, Cura, accuratio, animi contentio. Inscriptio Codicis Carolini, seu Epistolarum summorum Pontificum ad Pipinum et Carolum Magnum, ex Codice MS. Cæsareo apud Lambecium lib. 2. Commentar. de Bibliotheca Cæsarea cap. 5 :

Eo quod nimia vetustate et per incuriam jam ex parte dirutas atque deletas (Epistolas) conspexerat, denuo memorialibus membranis summo cum Certamine renovare ac rescribere decrevit.

Capitulare 6. ann. 819. cap. 11 :

Volumus quidem ut ea quæ superius retulimus, ut unusquisque exinde bonum Certamen habeant, etc.

id est, curam.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Certaminis Judex et Præses dicitur Balduinus Comes, in subscriptionibus donationis Monasterio Aquicinctino factæ ann. 1096. apud Miræum tom. 2. pag. 1145. Sic dictus videtur, quia Balduinus ille primus erat inter multos viros nobiles, qui simul convenerant ad eam donationem confirmandam, metaphora forte ducta ab eo qui Campionibus decertantibus præsidebat.

P. Carpentier, 1766.

Certamen Cognitionale, Duellum seu singulare certamen, quo rei obscuræ cognitio et veritas innotescebat, ut erat hujus ætatis opinio. Stat. Roberti reg. Sicil. MSS. :

Non exigentes in istis cognitionalia ordinare Certamina, quæ in prælatorum, clericorum personis atque et negocia (sic) non possetis communi censura rationabiliter exercere.

Nisi Certamen cognitionale, Examen juridicum interpretari malis. Vide Cognitor.

P. Carpentier, 1766.

Certamen Œcumenicum, Quod ad illud athletæ ex toto terrarum orbe reciperentur, sic dictum. Nummus Caracallæ Heliopoli in Phœnicia cusus, apud Vaill. tom. 2. pag. 53. præfert :

Cert. Sacr. Cap. Œc. Is. Hel.

Hoc est, Certamen sacrum, Capitolinum, Œcumenicum, Iselasticum, Heliopolitaneum. Eadem leguntur in Nummo Valeriani ibid. pag. 332. et in nummis Elagabali. De his consule Tristan. Comment. tom. 3. pag. 6. et Spanheim in Epist. 2. pag. 121. et seqq.