« »
 
[]« Certio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 276a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CERTIO
CERTIO, Affirmatio, assertio. Chron. Watinense apud Marten. tom. 3. Anecdot. col. 827 :
Tecum cognoscant Certionem ministrorum cœlestium.
Sermo est de ægroto, cui sanitatem promiserant per visionem illi cœlestes ministri. Hanc promissionem seu asseverationem Chronographus appellat Certionem.