« »
 
[]« Cerularius » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 277b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CERULARIUS
CERULARIUS. Anastasius Biblioth. in Hist. Eccles. pag. 173 :
Cerularius quidam erat in foro ex laboribus suis locuples.
Ubi Theophanes et Cedrenus :
Καί τινα ϰηρουλάριον ὄντα ἐν τῷ φόρῳ ἀνενδεῆ τυγχάνοντα ἐϰ πόνων ἰδίων μεταστειλάμενος, etc.
Quibus locis Meursius et Fabrotus ϰηροπόλην, Ceræ venditorem Cerularium dici putant, quem Glossæ Græc. Lat. Cerarium vocant. Vide Glossar. mediæ Græcit. in Κηρός.
Cerularium, Locus ubi venduntur, vel asservantur ceræ, seu cerei. Gloss. Gr. Lat. : Κηριολάριον, Cerilarium. Leo Grammaticus in Leone Philosopho pag. 486. et Symeon Logotheta in eodem Leone n. 26. ϰηρουλάριον, dictam ædiculam fuisse testantur in æde Sophiana, in qua asservabantur cerei majoris Ecclesiæ :
Γέγονε δὲ ϰαὶ ἐμπρησμος εἰς τὰ ϰηρουλάρια τῆς μεγάλης ἐϰϰλησίας, ϰαέντων [] τῶν χαρτοθεσίων πάντων, ϰαὶ τῆς σαϰέλλης.
Nam sic ea verba capienda existimem, ut Cerularium diversa ædes fuerit a Chartotheciis, et Sacella.