« »
 
[]« Charrus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 291c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CHARRUS2
CHARRUS, Cherus, Rupes prærupta, jugum. Charta Lothar. reg. ann. 958. tom. 9. Collect. Histor. Franc. pag. 620 :
Quæ habet terminos de uno latere ripam Merdarii, de alio in Charro Clarmnæ, de tertio montem Caningonem, etc.
Alia Ludov. Transmar. ann. 938. ibid. pag. 588 :
Descendit a meridiano fronte per pogii Aquilarii ad Cherum Charintum.
Pluries ibi. Bulla Joan. PP. XV. ann. 985. ibid. pag. 250 :
Deinde tenditur usque ad rupem sive Cherum Clarinthi, et venitur per [] summitatem de serra usque in rivum Merdarium, etc.