« »
 
[]« Chaumpert » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 300c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CHAUMPERT
CHAUMPERT, apud Thomam Blount ex Litteris Edwardi III :
Et quod tam prædictæ xx. virgatæ terræ, quam terræ, unde dicta quaterviginti quarteria frumenti annua proveniunt, de nobis in capite per servitium vocatum Chaumpert, videlicet undecimæ garbæ, nobis per manus tenentium terrarum earumdem, annuatim solvendæ, tenentur.
Vide Campipars.