« Chrestus » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 317a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CHRESTUS
CHRESTUS, Utilis, commodus, ex Gr. χρηστός. Hincmarus
Laudunensis :
Nec inde debetis acediari, si de his loquor, quæ scitis, quia nihil possum loqui de scripturarum tramite, saltem si sit Chreston, quod nesciatis.
P. , 1766.
◊ Cujus vocis primam literam
χ signabant veteres in margine librorum, cum aliquid
notatu dignum observabant. Consule Grot. in præfat. ad Dicta poetarum. Vide infra
Crismon.