« »
 
[]« Chrysoclavus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 321c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CHRYSOCLAVUS
CHRYSOCLAVUS, Chrysoclabus. Papias : Chrysoclavus, aurata purpura. MS. Bituric. habet, Chrisoclavus, aurata purpura, vel purpureum ; supple indumentum. Gloss. Græco-Lat. : Χρυσόσημον, Auriclavum. Aureis clavis distinctus. Anastasius in Leone III :
Cortinas albas holosericas rosatas, habentes in medio crucem de Chrysoclabo.
Infra pag. 122 :
Item vela modica de stauracin... ex quibus tria habent periclysin de Chrysoclavo.
Ibidem pag. 127 :
Fecit vestem Chrysoclabam [] cum pretiosis gemmis ornatam.
Occurrit ibi pluries. Χρυσοϰλαϐαριϰός, apud Codinum de Offic. Auroclavatus, apud Scholiastem Juvenal. ad illud Sat. 6.
Aut latum pictæ vestis considerat aurum.
Auroclavas vestes miratur. Vestes Auroclavatas habet Vopiscus in Tacito et in Bonoso, Ἐσθῆτας χρυσοϰλάϐους, auctor Vitæ S. Eudociæ Mart. cap. 8. Χρυσοϰλαϐαρίζειν dixit Emanuel Georgillas in Versib. Politicis MSS. de Mortalitate Rhodi anno 1498 :
Να χρυσοϰλαϐαρίζουσιν μ᾽ ἀσήμην ϰαὶ χρυσάφην.