« »
 
[]« Cibaria » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 323a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CIBARIA
CIBARIA, Frumentum, bladum. Fori Oscæ anno 1247. fol. 5 :
Et faciat molas [] molere, ut de Cibaria faciat farinam.
Fol. 20 :
Et Cibariam molendo faciat ex ea farinam.
Cibaria molita, ap. Caes. de B. G. lib. 1. cap. 5. Tabular. S. Eparchii Inculism. Fol. 49 :
Unus mansus debet 12. den. 1. arietem, 4. sextar. de Cibaria, 1. manducalem, una borderia quam tenebat Ranulfus debet. 8. den. 3. sextar. de Cibaria, etc.
Vita S. Benedicti Anian. ab ejus discipulo scripta sæc. 4. SS. Benedict. part. 1. pag. 198 :
Siquidem fecerant sibi tuguria congruis locis, in quibus usque ad novas habitarunt fruges. Deficiente Cibaria rursus ea quæ in Fratrum reponi jusserat usus mensurare præcepit.
]
Cibarius. Eadem notione. Cibarius aliud est ab Avena quam Civatam appellatam ostendimus. Acta Murensis Monasterii pag. 56 :
Dederunt sancto Martino ad Cibarios tres modios, et tres nucum.
Infra :
In Ried 4. modii de grano, 5. de avena, duo modii de Cibariis.