« »
 
[]« Cicada » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 324c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CICADA
CICADA, f. Certus cantus seu musicæ modus, quem Gall. Cadence nuncupamus. Marten. de divin. Officiis antiquæ Eccl. pag. 105. ex antiquo Rituali Eccl. S. Martini Turon. :
Post cantant Presbyteri in cappicis sericis, Deus in adjutorium, et Chorus dicit, Gloria Patri. Postea incipiunt antiphonas duo insimul in Cicadis, et cum Alleluia et neuma finiuntur
.